z pism Jakuba Sprengera i Henryka Instytora ; po większej części wybrana i na polski przeł. przez Stanisława [>>] Ząbkowica ; [red. tekstu Robert Lewandowski].
Malleus Meleficarum (Młot na czarownice) - tekst o magii, spisany przed dwóch dominikańskich inkwizytorów Jacoba Sprengera i Heinricha Kramera. Wydany w 1487 stał się podręcznikiem łowców czarownic od XV do XVII wieku. Stał się podstawowym źródłem wiedzy o czarostwie, czarownicach i ich związkach z Szatanem. Książka, choć potępiona przez Inkwizycję w 1490 i wciągnięta na listę Librorum Prohibitorum, była wciąż publikowana na skutek rosnącego zapotrzebowania na walkę z czarami, zarówno wśród katolików jak i protestantów. Aż do 1678 roku była najpopularniejszą książką po Biblii. W Polsce Młot na czarownice wydano w 1614 roku, przetłumaczył ją Stanisław Ząbkowic. Kontrowersyjne metody śledcze proponowane przez inkwizytorów nie dawały żadnych szans kobietom oskarżonym o czary. Test mający dowieść czy kobiety sączarownicami polegał na wrzucaniu je do wody. Te, które tonęły uznawano za niewinne, a utrzymującym się na wodzie zarzucano, że pomaga im Szatan. Torturami wymuszano na nich potem przyznawanie się do winy.
UWAGI:
Oryg. : w Krakowie : w Drukarni Drukarni Szymona Kempiniego, 1614.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
